رهبر قنبری (عضو هیأت‌مدیره و مؤسسین)

رهبر قنبری، کارگردان، مستندساز، نویسنده و تدوینگر ایرانی زاده‌ی 8 آبان ۱۳۴۰ در شهر اردبیل است. وی فارغ‌التحصیل مرکز اسلامی آموزش فیلم‌سازی است و دارای گواهینامه‌ی هنری درجه 1 در رشته‌ی کارگردانی است. قنبری فعالیت سینمایی خود را سال ۱۳۶۶ با کارگردانی فیلم‌کوتاه آغاز کرد و از سال 1380 با نویسندگی و کارگردانی فیلم «پرنده‌باز کوچک» به جمع کارگردانان سینمای ایران پیوست.

فیلم‌های سینمایی پرنده‌باز کوچک(1380)، او (1381)، روئیدن در باد (1390)، فصل بلوغ (1392)، ما متهمیم (1393)، نسترن‌های وحشی (1396)، برمودا (1397)، اینان (1400) از جمله فیلم‌های سینمایی ساخته شده توسط قنبری است. فیلم‌های تلویزیونی: عروسی حسین(1383)، آرزوها(1384)، خاکستر و پروانه (1384)، بازپرسی ویژه (1385)، و کسی در راه است (1387)، داشتن و نداشتن (1388)، پنجره (1390)، از میان سایه‌ها (1391)، مثل یک پدر(1393)، رسم رفاقت (1393) و فیلم‌های مستند: آهنگ کار (1365)، خوشه‌ها (1369)، فیروزه (1375)، مسند(1375)، روزی زندگی (1375)، کوچار (1375)، تهران-تهاجم (1377)، تهران- بحران (1377)، سلول‌های بنیادی (1382)، چلمر (1387)، سفره‌های آئینی (1394)، بر پرند خیال (1394)، آینه‌های غبار گرفته (1395)، بلندی‌های تات‌نشین (1397)، دریان:دیار یاران (1398)، فرش‌هایی برای عرش (1399)، سفیر صلح (1387)، سفر به شرق (1387) از دیگران آثار اوست.

او یکی از پرکارترین و معتبرترین فیلم‌سازان حوز فیلم کوتاه نیز به شمار می‌رود. فیلم‌های کوتاه: روایتی از آب (1372)، هدیه از دوست (1372)، ارتباط(1375)، صدای خاک (1376)، نوروز گُلی (1378)، در یک بازار ایرانی (1377)، زنگ‌ها برای چه؟ (1378)، رسم عاشق‌کُشی (1379)، زمانی برای زیستن (1379)، نغمه‌های ابدی (1386)، نگهبان زندگی (1386)، ره‌ُسپران (1386)، روی پوست شهر (1388)، آن‌که چشمی به رهش (1389)، هفت+یک دلاور (1389)، پشت ابرها جائیست (1389)، دریا می‌شود (1390)، رویاهایی که نمی‌رسند (1393)، نامه‌های آبی (1394)، وقت لبخند انار (1396)، آن‌که بالا می‌رود (1399)، فصل فراموشی لاله‌ها (1399) از ساخته‌های پرشمار قنبری است.

رهبر قنبری در بیست و دومین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر برای نگارش فیلم‌نامه «او» نامزد دریافت سیمرغ شد. در همان دوره رضا ناجی برای بازی در این فیلم موفق به دریافت دیپلم افتخار بهترین بازیگر مرد شد. این فیلم موفق به کسب جایزه بهترین فیلم از جشنواره‌ی مذهب امروز ایتالیا شده است. دریافت جوایز دیگری هم‌چون: سینه‌کید آمستردام، بهترین فیلم برای «پرنده‌باز کوچک» در فستیوال المپیای یونان، بهترین موسیقی فیلم برای «پرنده باز کوچک» در جشنواره مذهب امروز ایتالیا، پروانه‌ی زرین بخش بین‌الملل جشنواره‌ی فیلم کودک همدان برای فیلم «و کسی در راه است» در سال ۱۳۸۸ و جایزه‌ی بهترین فیلم‌نامه برای «روییدن در باد» از  بیست و ششمین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم کودک و نوجوان در سال ۱۳۹۲ از دیگر افتخارات او به شمار می‌آیند.

از فعالیت‌های دیگر وی می‌توان به تدریس در انجمن سینمای جوانان و دانشکده‌ی هنر دامغان اشاره کرد.